’t leven een toneelstuk,

opgebouwd uit hele kleine stukjes,

kleine hoofdstukjes,

soms met passie, soms met tegenzin

 

het publiek mag niet zien wat je werkelijke gevoel is,

je speelt wat er van je verwacht word

….

tot je ontwaakt,

 

dit  toneelstuk draagt mijn naam

ik moet mijn stuk spelen zoals ik denk dat mijn toneelstuk moet zijn,

met passie, met vreugde wil ik op het toneel staan,

met heel mijn ziel en leden, voelen tot in mijn kleinste teen

 

dit is “mijn” toneelstuk, rauw, mijn ziel volgend, mijn hart open

je kunt de vreugde niet laten zien als je de diepte van het verdriet niet gekend hebt

je kunt de hoogte van de vreugde niet halen als je de diepte niet hebt gevoeld

dankbaar voor de vreugde, dankbaar voor de pijn, het ene kan niet zonder het andere

 

’t toneelstuk van ’t leven, soms scherp, soms zacht, soms troebel, soms duidelijk

soms een sprookje, soms een drama,

spelend leven…levend spelen

© Ivette Braem 23 januari 2017