een stilzwijgende dialoog
tussen een “tover” hazelaar en een mens
De toverhazelaar stak van wal,
“koud of niet koud, als ik klaar ben om te schitteren,
springt de knop open, en geef ik kleur aan mijn takken”
’t mensenkind vroeg nieuwsgierig, “wat wil je bereiken met je bloei?”
“niets, zei je verbaasd, dit ben ik”
de toverhazelaar vervolgde geduldig,
“lief mensenkind, luister,
jij mag me mooi vinden,
jij mag me lelijk vinden,
jij mag vinden van mij wat je wil,
ik blijf bloeien, heel gewoon . . .
dat is mijn natuur ”
© Ivette Braem 6 januari 2017
Photo/Crea Art@Ivette Braem 